Terugblik op de werkconferentie: Het Jonge Kind

Op donderdag 27 juni vond een werkconferentie plaats, georganiseerd door de werkgroep ‘Het Jonge Kind’, onderdeel van het Nationaal Programma Samen Nieuw-West. In deze werkgroep zetten alliantiepartners zich in voor een kansrijke en gezonde start van onze jonge kinderen in Nieuw-West. In de afgelopen maanden heeft de werkgroep zich beziggehouden met vier actielijnen uit het uitvoeringsprogramma:

–             Het ondersteunen van ouders bij de ontwikkeling van het jonge kind;

–             Deelname aan ontwikkelingsgericht aanbod;

–             Training en coaching van professionals rond het jonge kind

–             Het versterken van de voor- en vroegschool (VVE).

De werkconferentie was bedoeld om met buurtbewoners en professionals in gesprek te gaan over wat er allemaal gebeurt, geleerde lessen in de praktijk uit te wisselen en nieuwe inspiratie op te doen.

De bijeenkomst begint met een indrukwekkende film die verschillende initiatieven in de wijk belichtte, wat de aanwezigen een inspirerend overzicht geeft van de huidige activiteiten.

Na de film heet Samir Bashara, directeur van het Nationaal Programma, iedereen welkom. In zijn welkomstwoord spreekt hij zijn waardering en complimenten uit voor dit initiatief. Hij benadrukt hoe belangrijk het is dat dergelijke bijeenkomsten plaatsvinden en prijst de inzet van iedereen die betrokken is bij de werkgroep. Bashara licht twee belangrijke inzichten uit:

“Kinderen zijn geen passanten in onze organisaties, wij zijn passanten in de levens van kinderen.” En: “Als we de context waarin we werken opnieuw zouden mogen ontwerpen, zou het er dan hetzelfde uitzien als nu? Als het antwoord ‘nee’ is, hebben we werk te doen!”

Vervolgens delen een vader en een moeder uit de wijk hun aangrijpende persoonlijke ervaringen in een interview. Hieruit blijkt duidelijk dat er nog veel werk aan de winkel is in Nieuw-West. De moeder benadrukt haar behoefte aan begrip en open communicatie van professionals. Toen haar kind thuis kwam te zitten, miste zij activiteiten voor ouders en jonge kinderen in de wijk. De vader legt de nadruk op de noodzaak van een oplossing of opvangplek voor zijn kind zolang deze op een wachtlijst staat. De impact op de gezinnen in beide voorbeelden zijn ernstig. Ouders die het beste met hun kind voorhebben, voelen zich niet gehoord door professionals. Door de samenwerking van ‘informele’ en ‘formele’ organisaties wordt uiteindelijk toch hulp gevonden.

De deelnemers krijgen daarna de gelegenheid om vragen te stellen aan de geïnterviewden. Dit leidt tot een levendige discussie, met vragen zoals: “Is er iemand die u geholpen heeft?” en “Zou u nu nog in gesprek willen met de professionals waarbij het mis ging?”

Na de pauze geven alle ontwikkelteams een korte introductie van hun huidige actielijnen. In twee rondes kunnen de deelnemers vervolgens in gesprek gaan met de teamleden. Het doel is om meer te weten te komen over de projecten en om feedback te geven door middel van vragen, reacties en suggesties.

Aan het einde van de werkconferentie worden de belangrijkste bevindingen gedeeld:

• Het belang van meer sensitiviteit van professionals in gesprekken.
• Aandacht voor zowel het kind als het hele gezin.
• De behoefte aan meer gezamenlijke activiteiten voor ouders en kinderen.
• Het belang van meertalige informatie, mogelijk beschikbaar via QR-codes.
• De inzet van vrijwilligers in de buurt en samenwerking met buurtorganisaties.
• Hoewel er geen directe oplossingen voor wachtlijsten zijn, kan er wel ondersteuning en aanwezigheid bij de gezinnen zijn en kunnen alternatieven worden bedacht.

Deze inzichten bieden waardevolle aanknopingspunten om nog beter in te spelen op de behoeften van de bewoners in Nieuw West en gezamenlijk verder te bouwen aan een sterke, betrokken gemeenschap.